වැසි බිදු සේම සැලේ පිණිබිදු දෑස තෙමේ
අඩන්නෙ ඇයි සොදුරේ
කොහොමද ඔය හිත රිදුනේ

මිලාන නීල නුවන්
බලාන සුසුම් හෙලන්
හිදින්න බෑ මැනිකේ
හිනා වෙන්නපුරුදු ලෙසින්
වැසිබිදු සේම සැලේ

බනින්න ඇති තරමක්
හිත තව ඔබෙ රිදෙනවනම්
මැනිකේ අහක බලන්
ඉන්න එපා තරහින් නම්

බලන්න එන්න හිතන්
තරු කැට මා ගැනපු තරම්
දන්නේ පුර අහසයි
සත්තයි බොරු නොකියමි මං
වැසිබිදු සේම සැලේ

ආවේ සිදාදියෙන්
නොවෙනස් වූ එකම සිතින්
කොහොමද නපුරු උනේ
ආදරයෙන් පිරුනු හිතක්
ඔය තරමට  සැක නම්
කුමටද සිත් රිදවන්
මම සමුගෙන යන්නම්
සොදුරියෙ ඔබ සැනසේ නම්
Kaveesha Kaviraj

සුදු අයියේ ඔය ඇස් දිහා බලාගෙන
එක විනාඩියක් නෙවෙයි
කල්ප කාලයක් උනත් ඉන්නට හැකි මට
සුදු අය්යෙ ඔය හදවත
තාලයකට ගැහෙන සද්දෙ අහගෙන
පපුවට තුරුලු වෙලා නිදා ගන්න
නොහැකි නෙවෙයි මට පුලුවනි
එය මට නිදා ගන්නට ගැයෙන
නැලවිලි ගීයයි
සීතලක් දැනුනම
සුදු අය්ය ලගට දිව ඇවිත්  
උණුසුම ලබන්න  
බියක් දැනුනම
 ඔය දෑත් තුලට වී සිර වෙන්නට
එහි ආරක්ශාව ලබා ගන්න  
මේ හැමදේමත් එක්ක
ජීවිත කාලයෙදිම ලගින් ඉන්න
මට පුලුවනි
ඒ සුදු අය්යෙ ඔයාගෙ
පිරිසිදු අහිංසක
ආදරෙ නිසයි 
-shani-

අහසත් අදුරු විය
වැහි වලාවන් පාවී පාවී ඇවිත්
ඒ අදුරු වලාවන් මුලු විශ්වයම අදුරු කලා
හරියටම වැස්සක් පේන මානයේ වගේ
තවත් මොහොතකින් මහා සද්දෙට
ගොරවනවන්න පටන් ගත්ත
ඒ එක්ක සුදුම සුදු  එලියක්
නිවි නිවී දැල්වෙනාවා සේ
මා පය අසලටම ඇවිත්
නැවත දිව  ගියා
දැන් අහස නපුරු වෙනවා සේ දැනුනා  
ඔව් දැන් මහ වැස්සක් වහිනවා
හරියටම මගෙ පුංචි කෙල්ල වගේමයි අහසත්
මට මතක් වෙන්නෙ
ඔයාට දුක හිතුනම
 අඩන තරහ ගියාම වෙව්ලන
හරි සද්දෙට කෑ ගහල  මට බනින
මගෙ පුංචි කිරිලි පොඩිත්තවයි  
ඔයත් මෙකලට වහින වස්සානෙ වගෙයි
ඒ වස්සානෙට මං හරි ආදරෙයි  
කොයිතරමට තෙමුනත් මාව
දාල යන්න හිතන්නෙවත් නෑ
ඒ ඔයා මගෙ වස්තුව නිසයි
-shani-